فونت گلپایگانی با استفاده از آثار بهزاد گلپایگانی طراح گرافیک (۱۳۶۴-۱۳۱۷) در دو سبک ساده و بافت‌دار بازسازی (Recreation) شده است.
این فونت اول‌بار توسط «استودیو دفتر» برای طراحی کتاب بهزاد گلپایگانی از میان آثار این هنرمند استخراج و بازسازی شد. کتاب بـهـزاد، حـاصل نزدیک به دو سـال پـژوهش دربـارۀ «بــهزاد گلپـایگانی» طـراح گـرافیکِ معـاصر ایـرانـی اسـت که در دی‌ماه ۱۳۹۸ توسط «نشر نظر» منتشر شد.
گـلپـایگانی از نـخـستین ورودی‌های هنرکـدۀ تـزئینی و جزو اولین حلقۀ هنرمندانِ «مکتب سقـاخـانه» بود. او پس از تجـربه‌های گونـاگون هنری سرانجام حـرفۀ گـرافیک را انتخاب کرد و طراحی جلد کتـاب را بـستری مناسب برای بـیــان ایده‌هـایش یافت. گلپایگانی در سال‌های حضور در انـتشارات فرانکلین، بـرای نـخستین بــار مجموعه‌ای کاملا متمرکز بر تایپوگرافی را در تاریخ طراحی گـرافیک ایـران پـایه‌گذاری کرد.
طـرح جلدهای او حـاصل مطالـعۀ مداوم در سـاختـار حــروف و تـرکیب کلمه‌ها هستند. تـوجه به فضاهای خــالی، بــازی با اندازه‌ها، فضاهای مثبت و منفی و ارتبـاط معنـایی فــرم بــا محتوا؛ از جمله خصوصیات آثار قـدرتمند و پیشروی این طـراح هستند.
بهزاد نوشته‌های آثارش را از روی حروف «سیاه» (زَر) الگوبرداری می‌کرد. در طی فرآیند طراحی، تناسبات و شکل حروف دگرگون می‌شدند و در نهایت فرم‌هایی تازه پدید می‌آمدند.
برای بازسازی «فونت گلپایگانی» حروفی که در این فرآیند بیشتر دچار دگرگونی (Deformation) شده بودند، استخراج، و در ترکیب نهایی قرارداده شدند.
ایده‌های بهزاد آنچنان از زمانۀ خود جلوتر بودند که دو دهـه زمـان نیاز بود تـا پـس از او، توسط طـراحان دیگر درک، تـکرار و گـسترش یـابند.
گلپـایـگانی در دومـیـن دسـت‌آورد مهـم زندگی‌اش، مجموعـۀ «سـپید بر سـپید» را خلق کرد. او در این تابلوها، قدرت اجرا و تسلط مثـال زدنی‌اش بـر حـروف فارسی و کار با کم‌ترین امکانات بصری را به رخ کشید.
بـهـزاد گلپـایگانی زنـدگی حــرفه‌ای کوتـاه و پُرثمری داشت. امـا راهی کـه آغـاز کـرده بود نه به ارادۀ خود بلکه به جـبرِ مـرگ نیمه‌کاره تمـام شد.
پژوهش و نگارش کتابِ «بهزاد» توسط مجید کاشانی و معراج قنبری انجام شده است.
